Molen de Hoop
Molen de Hoop is een korenmolen. Deze molen in Lunteren is een grondzeiler. Een grondzeiler kan vanaf de grond worden bediend. Daarom zie je rond een grondzeiler altijd een hek. Zo worden mensen of dieren niet beschadigd door de draaiende wieken. Dit type molen staat voornamelijk op plekken waar geen hoge gebouwen staan. Ze zijn namelijk lager dan andere soorten molens, maar hebben wel wind nodig.
Adres
Spoorwiel 5, 6741 AG Lunteren
Openingstijden
- Zaterdag 10:00 - 16:00 uur
- Als de deur open is, mag iedereen langskomen!
De molenaar
Eep Top is de molenaar van Molen de Hoop. Samen met molenaar René Wijkamp en leerling molenaar Harry Mulder onderhoudt hij de molen. Als kind had hij al een fascinatie voor molens. Wat begon met verzamelen van molenkaarten, groeide uit tot een jarenlange passie. Tijdens een van de eerste molendagen bezocht hij Molen de Hoop en daar is hij blijven hangen. Als 16-jarige jongen (47 jaar geleden) ging hij elke dag na school naar de molen. De oude molenaar heeft hem alles geleerd en uiteindelijk heeft Eep het stokje overgenomen.
Eep Top vertelt: “Het mooie van een molen is dat het net een levend wezen wordt als hij in werking is. Een molen is een levend monument, geen statisch ding. Hij staat wel stil, maar van binnen is hij in beweging. En wat het zo mooi maakt is dat dit allemaal gaat op de kracht van de natuur. Als de wind hard waait, dan komen krachten vrij die je als mens niet in de hand hebt. Maar met de molen kun je deze toch beteugelen. Daarnaast vervuilt het niet, rookt het niet en stinkt het niet. Het is zo duurzaam als wat!”
In 1854 koopt Johannes Ross een stuk grond om daarop een korenmolen te plaatsen. In die molen staat nog het jaar 1855 gekrast. Ross noemt de molen: De Hoop. Dat wekt de indruk dat hij ambitieus is en staat te trappelen om als molenaar aan de slag te gaan. Toch pakt dat niet helemaal uit. Hij heeft niet lang van zijn molen genoten, want 2 jaar later verkoopt hij deze en vertrekt hij zelf naar Amerika.
Tussen 1856 en 1912 kent de molen verschillende eigenaren. Dan neemt molenaar Hendrikus van Veldhuisen De Hoop over van zijn vroegere baas, Hendrikus was op 1 december 1884 als molenaarsknecht op De Hoop begonnen. Nadat hij op meerder molens had gewerkt, kon hij op 1 december 1912 De Hoop overnemen. Oorspronkelijk was de Hoop helemaal bekleed met gepotdekselde planken, in 1905 zijn deze planken op het bovenste gedeelte van de romp vervangen door riet. Deze rieten bekleding is in 2010 (dus na 105 jaar!) vervangen door een nieuwe rieten bekleding.Ook komt er in een aparte maalderij waar op motorkracht gemalen kan worden. Omdat de maalderij sneller is, komt de molen een tijdje stil te staan.
In 1948 krijgt de molen nog een nieuw rieten dak op de kap en gestroomlijnde nieuwe wieken. In 1953 overlijdt Van Veldhuisen en komt het molenbedrijf in handen van drie van zijn vijf zoons. Zij gaan met de moderne tijd mee, maar houden De Hoop in ere.
In 1964 wordt Stichting Vrienden van de Gelderse Molen opgericht om de molens in de provincie Gelderland te behouden. Zij start vanaf 1970 op de Doesburgermolen een opleiding tot vrijwillig molenaar, dit onder leiding van de Lunterse molenaar Willem van Veldhuisen. Een van de allereerste instructeurs in Gelderland en heel Nederland. Als eind 1973 de restauratie van De Hoop klaar is, starten de eerste cursussen op De Hoop. Willem van Veldhuisen geeft de praktijklessen en een 34-jarige vrijwillige molenaar geeft de theorielessen.
In 1973 krijgt de molen nog een grondige restauratie. En na de officiële opening door burgemeester Slot draaien de wieken weer als vanouds. De veevoederhandel en de molen zijn dan in handen van Arend Jan en Drikus van Veldhuisen, de zoons van Willem. De familie Van Veldhuisen is trots op hun molen. Zij heeft (in drie generaties) de molen in bedrijf gehouden om graan en veevoer te malen en dankzij hun inspanningen bestaat de molen nog. Eep Top uit Wekerom is in het voorjaar van 1974 op molen De Hoop begonnen als leerling van Willem van Veldhuisen. Hij laat de molen nog steeds draaien op zaterdagen.